استاندارد آلایندگی یورو 4 یکی از مقررات زیست‌محیطی است که برای کنترل و کاهش انتشار آلاینده‌های خطرناک از خودروها در اتحادیه اروپا تعیین شده است. این استاندارد بخشی از مجموعه استانداردهای یورو است که از سال 1992 به منظور کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت محیط‌زیست وضع شده‌اند. در این مقاله از فروشگاه لوازم یدکی بنایی به تعریف استاندارد یورو 4، الزامات آن و تست‌هایی که خودروها باید برای اخذ این گواهی بگذرانند، پرداخته می‌شود.
تعریف استاندارد یورو 4
استاندارد یورو 4 در سال 2005 معرفی و از سال 2006 در اتحادیه اروپا اجرایی شد. این استاندارد میزان مجاز انتشار آلاینده‌هایی مانند مونوکسید کربن (CO)، هیدروکربن‌ها (HC)، اکسیدهای نیتروژن (NOx) و ذرات معلق (PM) را برای خودروهای بنزینی و دیزلی تعیین می‌کند.
بر اساس این استاندارد، خودروهای بنزینی باید میزان انتشار مونوکسید کربن و هیدروکربن‌ها را به مقدار قابل توجهی کاهش دهند. همچنین، خودروهای دیزلی باید میزان انتشار اکسیدهای نیتروژن و ذرات معلق را به حداقل برسانند.
میزان‌های مجاز آلاینده‌ها در یورو 4
- مونوکسید کربن (CO): حداکثر 1.0 گرم در کیلومتر برای خودروهای بنزینی و دیزلی.
- هیدروکربن‌های غیر متانی (NMHC): حداکثر 0.1 گرم در کیلومتر برای خودروهای بنزینی.
- اکسیدهای نیتروژن (NOx): حداکثر 0.08 گرم در کیلومتر برای خودروهای بنزینی و 0.25 گرم در کیلومتر برای خودروهای دیزلی.
- ذرات معلق (PM): حداکثر 0.025 گرم در کیلومتر برای خودروهای دیزلی.
تست‌هایی که خودروها باید برای دریافت گواهی یورو 4 بگذرانند
برای اینکه یک خودرو بتواند گواهی یورو 4 را دریافت کند، باید چندین تست آلایندگی را پشت سر بگذارد. این تست‌ها شامل موارد زیر می‌شوند:
- تست انتشار مونوکسید کربن (CO): این تست میزان مونوکسید کربن منتشر شده از خودرو در شرایط مختلف رانندگی را اندازه‌گیری می‌کند. خودرو باید قادر باشد که میزان مونوکسید کربن را به زیر حد مجاز تعیین شده توسط استاندارد یورو 4 کاهش دهد.
- تست انتشار هیدروکربن‌ها (HC) و اکسیدهای نیتروژن (NOx): در این تست، میزان هیدروکربن‌های غیرمتانی و اکسیدهای نیتروژن تولید شده توسط خودرو اندازه‌گیری می‌شود. این آلاینده‌ها به طور مستقیم بر کیفیت هوا تأثیر منفی می‌گذارند و باید به دقت کنترل شوند.
- تست ذرات معلق (PM): این تست برای خودروهای دیزلی بسیار مهم است و میزان ذرات معلق تولید شده توسط خودرو را اندازه‌گیری می‌کند. ذرات معلق می‌توانند به عمق ریه‌ها نفوذ کرده و مشکلات جدی سلامتی ایجاد کنند، بنابراین کاهش آنها در خودروهای دیزلی اهمیت زیادی دارد.
- تست شرایط واقعی رانندگی (Real Driving Emissions – RDE): این تست که در سال‌های اخیر اهمیت بیشتری یافته است، میزان آلاینده‌های تولید شده توسط خودرو در شرایط واقعی رانندگی، و نه فقط در آزمایشگاه، را اندازه‌گیری می‌کند. هدف از این تست، اطمینان از این است که خودروها در شرایط مختلف جاده‌ای و آب و هوایی همچنان معیارهای یورو 4 را رعایت کنند.
- تست دوام و پایداری (Durability Test): این تست به منظور ارزیابی کارایی سیستم‌های کنترل آلایندگی خودرو در طول عمر مفید آن انجام می‌شود. خودرو باید نشان دهد که پس از مسافت‌های طولانی و در شرایط سخت، همچنان می‌تواند استانداردهای آلایندگی یورو 4 را رعایت کند.
نتیجه‌گیری
استاندارد یورو 4 با هدف کاهش آلودگی هوا و بهبود کیفیت زندگی شهروندان تدوین شده است. خودروهایی که این استاندارد را رعایت می‌کنند، باید تست‌های متعدد و دقیقی را پشت سر بگذارند تا اطمینان حاصل شود که میزان آلاینده‌های مضر تولید شده توسط آنها در حد مجاز قرار دارد. اجرای این استاندارد در کنار دیگر استانداردهای زیست‌محیطی، نقش مهمی در کاهش تأثیرات منفی خودروها بر محیط‌زیست و سلامتی انسان‌ها دارد.
